Twee jaar geleden zette Elodie Ouedraogo een punt achter haar topsportcarrière. Bovenop haar baan bij Woestijnvis en een eigen collectie voor de modeketen JBC, werkt ze als verantwoordelijke personal training bij de pas geopende GRIT Sports Clinic in Leuven. Natural High Magazine ontmoet Elodie in de startblokken van haar nieuwe carrière.
Je hebt 22 jaar van je leven aan atletiek opgeofferd. Vanwaar je passie?
“Doordat mijn ouders erop stonden dat we elk jaar in september een sport kozen, ben ik op mijn 9 jaar met atletiek gestart. Het lopen zelf was toen nog niet het allerbelangrijkste. De groep was heel leuk en ik amuseerde me vooral. Zo bleef ik lopen en na een poos werd ik beter. Uiteindelijk heb ik na mijn studies een profcontract gekregen en tien jaar lang van mijn hobby mijn beroep kunnen maken. Een droom eigenlijk en een prachtige tijd.”
Topsporter zijn lijkt me vooral een hard leven.
“Ja, natuurlijk. Doordat ik meermaals per dag trainde en slechts enkele rustdagen kreeg, kwamen mijn meeste vrienden uit de sportwereld. Uitgaan of uitrusten in het weekend zat er niet in. Atleet ben je 24 uur op 24 uur en dat vraagt opofferingen. Mijn voeding was heel proteïnerijk, met veel bruine rijst, kip en zalm en weinig suikers. Toch was het een ongelofelijk mooi leven. Tijdens de winter trainde ik zes weken lang in Zuid-Afrika, om de koude en de regen te vermijden. Als je op snelheid traint, moet je maximaal kunnen gaan en bij 5 graden trek je geen sprintje. Die stages waren dus echt nodig en aartsmoeilijk. Maar het is ook het plezant om je samen met de andere atleten voor te bereiden op het zomerseizoen.”
Nog meer dan je fysieke inspanning, gaat trainen voor jou over angsten overwinnen.
“Als atleet sta je constant onder stroom. Je moet constant scherp blijven. Dat begint met de start van de trainingen. Ga ik even goed kunnen lopen als vorig jaar? En als je de trainingen goed doet, dan komen de wedstrijden eraan. Je hoopt op een meevaller tijdens de eerste wedstrijden, want anders kom je in een negatieve spiraal terecht. Daarna komt de stress voor het wereld- en Europees kampioenschap, net zoals de Olympische Spelen. Want om die prestaties draait het voor het grote publiek. Bovendien heb je angst op blessures en is sport geen exacte wetenschap. Geluk speelt ook mee. Daar bijna obsessief mee bezig zijn en jezelf de hele tijd in vraag stellen is heel vermoeiend. Je mentale sterkte en weerbaarheid bepaalt dan ook voor een groot deel je succes. Want op topsportniveau kan iedereen hard lopen.”
Ben je een controlefreak?
“Topsport vereist een maniakale mindset. Onzekerheid is het ergste wat er bestaat in het leven van een atleet, want je moet het gevoel hebben dat je overal controle hebt. Ook tijdens de wedstrijden. Iedereen loopt anders en zeker tijdens de 400 meter horden moest ik hard vertrouwen op wat ik kon. Ik moest aanvoelen aan welk tempo ik aan het lopen was, zelfs al vertrekt de concurrentie keihard en had ik de neiging om daarin mee te gaan. Dan moest ik weten: ‘ik kom de eerste 200 meter maar aan zoveel seconden en ik moet me daaraan houden. Want als ik dat niet doe, kom ik op het einde kracht tekort en val ik stil.’ Controle is alles tijdens de wedstrijd.”
Wat gaat er door je hoofd in de startblokken?
“Voor de camera lach je wel en houd je het cool, maar stiekem ben je gruwelijk ambitieus. Anders doe je niet aan topsport. Zelf probeerde ik in de startblokken positief te denken en te vertrouwen dat ik er klaar voor was. Het verschil tussen een wedstrijd die ik met twijfel liep is groot met een wedstrijd waarvan ik puur genoot. ‘Had ik maar’, denk je dan achteraf. Het gebeurt op amper enkele seconden en na de finish heb je een zee van tijd om die gemiste kans te analyseren. Samen met honderden opinies van anderen. Zeker harde kritieken komen zwaar aan, want je weet hoe intensief je ervoor getraind hebt.”
Waarom heb je eind 2012 besloten om te stoppen?
“Goh, ik zat op een kantelmoment. Ik liep uitstekende tijden, maar vroeg me af of ik het risico wilde lopen om alles uit mijn carrière te persen. Oké, ik heb op de Olympische Spelen in Londen een finale gemist voor de 400 meter horden, maar haalde met de aflossingsploeg (Olivia Borlée, Hanna Mariën en Kim Gevaert, nvdr.) wel een zilveren medaille in Peking en een bronzen medaille op het WK in Osaka. Ik had geproefd van het beste van twee werelden en het voelde aan dat ik vooral dankbaar moest zijn voor wat ik heb waargemaakt. Bovendien stond er een nieuwe, frisse lichting atleten klaar. Doordat ik geen heimwee heb naar mijn carrière als ik hen zie lopen, weet ik dat stoppen een goede keuze is geweest.”
Wat doe je vandaag om fit te blijven?
“Atletiek is en blijft mijn grote liefde. Mijn verloofde Jeroom loopt redelijk goed en zaterdag en zondag joggen we in een bos aan het sportkot in Leuven. De andere dagen kan ik bij GRIT terecht voor personal training van Wout Verhoeven, die ik al jarenlang ken. Meestal doen we intervalcircuits. Dat betekent 50 minuten hard afzien, met squats, burpees en noem maar op. Na meer dan een jaar pauze begin ik die schema’s weer leuk te vinden. En merk ik wat ik nog kan.” (lacht)
Ondertussen werk je bij GRIT als verantwoordelijke voor de personal training. Graag wat uitleg over jullie aanbod.
“Hoewel we ook groepstrainingen zoals bootcamp en piloxing (een mengeling van boxen en pilates, nvdr.) geven, merken we dat de meeste van onze klanten voor personal training kiezen. Ze krijgen sport- en voedingsschema’s op maat en kunnen tot 3 keer in de week met Wout trainen. Of ze kiezen ervoor om slechts een keer hier te trainen en de rest thuis of op hun fitness te doen. Na tien weken hebben onze klanten alles in handen om zelf aan te slag te gaan en gezond te trainen. Verder hebben we een medisch team onder leiding van professor Johan Bellemans en twee kinesisten onder leiding van Maarten Thysen waarmee we heel nauw en goed samenwerken.”
Wie zijn jullie klanten eigenlijk?
“Ons klantenbestand omvat een mix van topsporters en mensen die voor hun plezier sporten. Topsporters komen vaak bij de kine terecht of hebben concrete werkpunten, recreanten krijgen een goede combinatie van trainingen en revalidatie. Sommigen van hen hebben een doel en willen daar schema’s voor, zoals de 10 Miles in Antwerpen lopen. Op dat vlak merk ik wel een mentaliteitsverandering. Als ik vroeger bij DVV op de strechingstand stond, zag ik soms mensen binnenstrompelen door een gebrek aan training. Ze hebben pijn, maar dat kan anders. Vandaar dat ik voldoening haal uit werken bij GRIT. Als ex-topsporter heb ik het gevoel dat ik het aan de maatschappij verplicht ben recreanten en jonge topsporters te helpen. Zo probeer ik iets terug te geven.”
Welke tips heb je voor beginnende sporters?
“Regelmaat is heel belangrijk, net zoals commitment. Instant succes is een mythe, het gaat om doorzetten en blijven doen wat je doet. Zeker de eerste weken gaan je spieren stijf zijn van de oefeningen, maar na een zestal weken snap je waarover het gaat en ga je er meer van genieten. Mijn advies? Ga voor de best mogelijke versie van jezelf en weet dat fitte mensen zich beter voelen. Ze presteren tevens beter op professioneel vlak, want ze kunnen meer aan.”
Meer info over het aanbod van GRIT Sports Clinic vind je hier.
Fotocredits: JBC
Lees dit artikel in het Frans.